Bülbül küstü güle.
-Saatlerdir ötüyorum basucunda senden hicbir ses gelmiyor;ben yapacagimi bilirim!dedi.
Intikam alircasina lalenin basinda ötmeye basladi.Gül duysun ve kiskansin diye sesini iyice yükseltti bülbül.Karanfil,papatya,menekse...Cicek adina ne varsa hepsi lalenin basina toplandi.Kiskandilar laleyi.Kimse anlayamadi,neden?Birden kipkirmizi oldu lale.Bülbül iyice costu.Saatlerce öttü.Sesi kesildi.Artik ötecek hali kalmamisti.Döndü.Lakin gül yoktu ortalarda.Telaslandi.Gözyaslari icindeki orkideye sordu:
-Gülüm nereye gitti?
-Az önce öldü!dedi orkide.
Bin pismandi bübül.
-Ama ben kiskandirmak istemistim sadece,dedi.
Gözyaslarini usulca sildi orkide ve belki de en bilge durusuyla:
-Hata yaptin bülbül kardes.Gül,kirmizisini senin ötüsünden aliyordu.Sen gidince ne kirmizi kaldi ne de gül.Simdi nerede kirmizi bir lale görürsen bil ki bir gül daha ölmüstür,dedi.

Dünyanin En Akilli Insani´indan Masallar-Erdal Demirkiran