Allah(c.c.) kiyamet gününde: ´´Benim rizam icin birbirlerini sevenler nerededir?Onlari,gölgemden baska gölge bulunmayan bir günde(Ars´in gölgesinde) gölgelendirecegim´´buyurur. Hadis-i Serif
´´Eger diger gezegenlerde bizim gibi canlilar varsa,dünyamizi timarhane seklinde görüyorlardir´´ diyen Bernard Shaw´in bu sözüne katilir misiniz bilemem ama ruhunu ve bu ruhunu varlik amaci ekseninde tutan degerler manzumesini yitiren ve yitignin farkinda olmayan cagimiz insani,yeryüzünü adeta gölgelerin kavgasinin verildigi kanli bir arenaya cevirmis,mezardakilerin sonradan binlerce ´´keske´´ler icinde pisman olacaklari seyler icin acimasizca birbirini kirip gecirmektedir.
Insanligin degismez degerlerini paraya tahvil eden;fazilete dayali bir ahlaki yikip,yerine tahribe dayali üretim ve tüketim anlayisini ikame eden;sevgi,hosgörü,fedakarlik,dayanisma,samimiyet gibi erdemlerin yerine,güc,gösteris,ikiyüzlülük ve cikar iliskilerine dayali sig bir yasama bicimi yerlestiren hicbir sistemin uzun ömürlü olamayacagini,tarih bize cok aci örnekleriyle göstermekte ve insanoglu nisyandan siyrilip kendine gelmezse göstermeye devam edecege benziyor.
´´Hayat bir kavgadir,güc mücadelesidir´´mantigiyla varliga ve hadiselere bakan bir düsünce sistemini ve yasama bicimini cesitli ´´-izmler´´ adi altinda insanliga armagan eden (!) bati medeniyetinin,tarih sahnesine cikisindan bugüne adinin vahset,sömürü ve menfaat ile birlikte anilir olusundan dolayi insanlik mirasina insani birseyler veremeyecegini batili düsünce adamlari da biliyor artik.
´´Bati toplumu,dünyayi bir yörüngeye sokabilir,aya ulasabilir ama iki insan icin birbirlerini bogazlama istegi duymadan bir hafta süreyle birbirleriyle uyum icinde yasamanin yolunu bulamadi´´ diyen G.Leonard,´´mim´´ini yitirmis kendi medeniyetini cok iyi tahlil etmis ve el hak cok dogru söylüyor.
Ilahi orijini olmayan bir ahlakin elbette ki sabit degerleri olmayacaktir.Bundan dolayi ´´gelecegin insasi adina´´ bizim dünyamiza ve insanlik mirasina verecegi birsey kalmadi 20.yüzyilin degisken´´-izm´´ ve degerlerinin...Bu nefsine düskün,hedonist ve bencil dünya,bünyesine bulasmisnefret virüsünü kültürü,sanati ve medyasiyla bizim insanimizin hücrelerine de bulastirdi.Insanligin vazgecilmez iksiri ´´sevgi´´mizi katledip ´´nefret´´i üzerimize saganak halinde yagdirdi.Altin kasede takdim ettigi zehiriyle bizi uyusturdu ,mankurtlastirdi.
Birkac asirlik bu uyusmanin ,bu bitkisel hayatin tesiriyle ayni toplum icinde ayni topraklarda yasayan,ayni nimetleri ve ayni mazlumiyeti paylasan insanlar olarak,birbirimizin kurdu olup birbirimizden kopuk,birbirimizden korkan,sevgisiz,hosgörüsüz,diyalogsuz´´yalniz kalabaliklar´´haline geldik.
Kin,nefret ve menfaat yüklü bombalarini kültür cografyamizdan önce yürek cografyamiza atanlar,basimizi döndürüp bakisimizi bulandirmisti.Ve bizler,en yakinlarimizi bile,aidiyetlerini öne cikaran´´-ci,-cü´´yakistirmalari ile degerlendirip,´´´öne cikarilacak bircok faziletlerine ragmen ´´önyargisiz bakamaz olmustuk.
Einstein ´´önyargilari parcalamak,atomu parcalamaktan daha zordur´´derken cok önemli bir gercegi vurguluyordu.Evet herseyin fiyatini bilen ama degerini bilemeyen,siyah-beyaz gözlüklerle hadise ve insanlara bakip hüküm veren sevgisiz bir toplum olmustuk.
Zaman makinesi carklarini döndürüp gün bugünlere dayandiginda musibetlerimiz nasihatimiz,acilarimiz ilacimiz,izdirablarimiz da pan zehirimiz oldu.Ve bu ülke insani,kendisine zerk edilen zehiri kustuve uyusan suuru berraklasarak hadiselere daha net ve sagduyulu bakar hale geldi.
Evet,Kur´ani tabirle ates cukurunun kenarindan dönmüstük,daha dogrusu döndürülmüstük.´´Allah´in üzerinizdeki nimetini hatirlayin ki,siz birbirinize düsman iken,o sizin kalblerinizi kaynastirdi da,onun nimeti sayesinde kardes oluverdiniz.SIZ ATESTEN BIR CUKURUN KENARINDAYDINIZ.Allah sizi oraya düsmekten kurtardi.´´´(Al-i Imran,103)
Sevgisizligin,düsmanligin Ilahi Kelam´daki tasviri ´´ates cukurunun kenarinda olmak´´.Ve bizler az daha bu cukura düsüyorduk ki merhameti engin Rabbimiz imdadimiza yetisti.
Bundan ötesi ise artik bize düsmekte.Bize düsen nedir?Kenetlenmek,birlik olmak,topluca sarilmak ve Muhammed Ikbal´in enfes tesbitiyle ´´cagimizin delirmis aklina,sevginin nesterini vurmak...´´´
Insanin harcadikca cogalantek sermayesi olan sevgiyi paylasmak,sevginin bu en güclü tezahürünü ´´dövene elsiz,sövene dilsiz´´ felsefesini rehber edinerek yeryüzüne ´´yeryüzünün kutlu mirascilari´´ olarak yaymak.Cünkü yakiti,yani sevgisi tükenmis bir yürekle bu zorlu,devasa yokuslari tirmanabilmek pek mümkün degil.Ama zaaflarimizi asip,kültür cografyamizda muhabbeti zirveye tasiyabilirsek,hayat ve hadiseler okyanusunda daha direncli olup gelecege daha ümitle bakabiliriz.
Evet,bir asri ´´asr-i saadet´´ yapan ´´sevgi´´yi iktidara getirebilirsek bizden sonra ki kusaklara birakabilecegimiz en güzel,en bereketli miras bu olacaktir kuskusuz.Bunun icin de öncelikle egitim ordusundan sivil toplum kuruluslarina,siyai partilerden medyaya kadar her ferdin,her kurumun tek tek (gücleri nisbetinde)bu kudsi ise gönül ve omuz vermesi gerekir sanirim.
´´Duvarlar,geride biraktigimiz cagin mimari simgesiydi;gelecegin mimari simgesi ise köprüler olacaktir´´ diyen Gianni de Michelis cok dogru söylüyor.Ama bunu kimin,hangi düsüncesinin,hangi dünya görüsünün,hangi ahlaki motifin gerceklestirebilecegini söyleyemiyor.Cünkü Bati medeniyetinin menfaat ve tahribe endeksli bugünkü dünyasinda,´´yaratilani Yaradan´dan ötürü sevip´´insanligi sevgiyle kucaklayabilecek degerler pek gecer akce degil.
Her mevsimin meyvesi olan ve her elin uzanabilecegi yerde duran bu sevgiyi iktidara tasimaya namzet olanlar,arkasina aldigi köklü tarihi mirasiyla sevgi eksenli bir medeniyetin bu asirdaki temsilcileri olacaktir kuskusuz.
Bizi zamanin yikimindan koruyan yikilmaz bir kale olan sevgi hakkinda gelin son sözü hitam-i misk olarak büyük sevgi ustasi Hazreti Mevlana´ya birakalim:
´´Gel,gel aramiza katil;biz Hakk´a gönül vermis ask insanlariyiz!Gel,gel bize katil da sevgi kapisindan iceriye giriver,giriver ve evimizde bizimle beraber otur...Gel birbirimizle icten konusalim...(Gönüllerimizle sarmas-dolas olalim da)kulaklardan gözlerden gizli konusalim ...Güller gibi dudaksiz ve sessiz gülüselim...Tipki düsünce gibi dudaksiz-dilsiz görüselim...Madem ki hepimiz biriz,birbirimize dilsiz-dudaksizgönülden seslenelim...Madem ki ellerimiz kenetli,gel bu halden bahisler acalim;el-ayak,gönül hareketlerini daha iyi anlar,öyle ise gel dilimizi tutalim,titreyen gönüllerimizle konusalim.´´[rose]

Edeb Ya Hu-Ibrahim Refik