HUTBE:
İSLAM VE TAĞUT-1.KISIM
Aziz ve Asil Müminlar!
Yüce Rabbimiz Hayat Nizamı'mız Kur'ân-ı Kerimde şöyle buyurur:And olsun ki
biz her ümmete Allah'a kulluk edin, Tâğut'tan kaçının diyen bir Peygamber
göndermişiz¬dir.(Nahl:36)İlk şerîatını tebliğ eden Hz. Âdem'- den, son ve
mü¬tekâmil şerîatını tebliğ eden Hz. Muhammed'e kadar İslâm Dini'ni sunan
bütün Peygamberlerin kaçınılma¬sını ilân ettikleri Tâğut nedir acaba?
Kur'ân-ı Kerim'de sık sık geçen Tâğut, Kur'ân'a has bir terimdir ve şu
mânalara gelir:
a) Arzuları ilahlaştırıla nefis Tâğût'tur.
b) Allah'ın emir ve yasaklarını tanımayan, İslâm Dini ile çatışan düzen ve
düsturlara çağıran her fert ve önder Tâğût'tur.
c) Allah'tan başka zatında güç görülen eşya, insan ve putlar Tâğût'tur.
Şeytan Tâğût'tur.
d) Allah'ın şeriatı ile çatışan bütün gelenekler, esas alınan bütün
rejimler Tâğût'tur. (Bak: Hak Dini, Kur'an Dili, Elmalı Hamdi Yazır,
2/869.)
Mahiyetini açıklamaya çalıştığımız Tâğût'u yani Allah'ın emirleri ve
yasaklan ile çatışan nefsi, fertleri, önderleri, rejimleri ve ilkeleri red
etmedikçe, hâkimiye¬tin yalnız Allah'a ve O'nun düzeni olan İslâm'a ait
olduğunu tasdik etmedikçe İslâmî imanı sembolleştiren Tevhîd'in kulpuna
yapışılamaz. Tevhidi yaşama olan ibâdet gerçekleştirilemez.
Bu gerçeği Rabbimiz şöyle bildiriyor:Dinde zorlama yoktur. Artık doğru yol
ile eğri yol birbirlerinden ayrılmıştır. O halde kim Tâğût'u tanıma¬yıp da
Allah'a îman ederse muhakkak ki, kopması (mümkün) olmayan en sağlam kul¬pa
yapışmıştır. Allah çok iyi işitici ve bilicidir. (Bakara:256)
Muhterem Müslümanlar!
Anlamını sunduğumuz âyet-i kerîmeden anlaşılacağı üzere İslâm insanı
olabilmek için Tâğût'un şiddetle red edilmesi gerekir. Ancak Tâğût'un sözle
reddi kâfi değildir. Rûhun derinliklerinde kasırgalaşan ve amelî hayatta
neticeler doğuran fiilî bir red gerekir. Bunun için de Tâğût'la kültürel
yollarla ve yöntemlerle savaşmak lâzımdır.
a)Allah'ın emir ve yasaklarına tâbi oluncaya ka¬dar Tâğût olan nefisle
çatışmak,
b)Ferdî ve içtimaî hayatımızı Allah'a döndürme¬mize mâni olan ve Tâğut olan
cahiliyyet düzenleri ve fikir babaları ile çatışmak..
İslâm'da emrolunan cihad işte bu Tâğût'a karşı ve¬rilmesi gerekli olan
mücadeledir. Tâğût'la çatışmak, Hakk'ı getirmek Bâtılları gider¬mek için
olacağından din bilginleri, iktisatçılar, hukuk¬çular, sosyologlar, tüccar
ve esnaf öz ifadeyle bütün mü'minler Tâğût'la mücadele edeceklerdir.
İs¬lâm'ı daha iyi öğrenerek, öğrete¬rek, yaşayarak, neşrederek ve üstünlü
ğünü ikna edici bir usulle, ince bir telkin edasıyla ortaya koyarak
Tâ¬ğût'la mücadele vereceklerdir. Bu, farz bir görevdir.Bunun içindir ki,
Yüce Rabbimiz, mü'minleri Tâ¬ğût'a karşı kendi yolunun savaşçıları olarak
takdim ediyor:(Yönetimin Allah'a ait olduğuna) îman edenler (politik,
kültürel, iktisadî ve silâhlı) savaşı Allah yo¬lunda yaparlar. Kâfirlere
gelince, onlar da Tâğût'un yo¬lunda savaşırlar.(Nisa:76)
Aziz ve Şerefli Müminler!
Tâğût'a ve ondan yana olanlara karşı mücâdele vermeyenler mü'min
kalamazlar.Bunun içindir ki Peygamberimiz(sav):Her kim (Tâ¬ğût'a karşı)
cihad etmeden ve onunla mücadele (ede¬rek Hakk'ı hâkim kılma) arzusunu
rûhunda duymadan ölürse nifaktan bir şube üzerinde ölür. (Muhtasar Sahih-i
Müslim, Hafiz Münzirî, Hadis No: 103.)buyurmuş¬lardır.Tâğût'u kalben
reddetseler dahi onunlaçatışmayanlar, amelî hayatın icabı onunla anlaşma ve
dostluk kurma yoluna gitmeye mecbur kalırlar. Bu da Allah ve Tâğût
dostluğunu bir araya getirmek olan ni¬fakın ilk tezahürü olur.Halbuki,
Allah, Tâğût'a ancak kâfirlerin dostluk gösterebi leceğini açık bir şekilde
belirtmiştir.Allah iman edenlerin dostudur. Onları (Tâğût'un)
karanlıklarından nura çıkarır.Kâfirlerin dostları ise ancak Tâğut'tur. O da
onları nurdan ayırıp karanlık la¬ra iletir. Onlar cehennemin yoldaşları
dırlar.(Bakara:257)