Muderrisim Hoca


ÇOCUKLARIMIZA NAMAZI NASIL SEVDİRELİM?

Cennet çiçeği çocuklarımız, bizim kapanmayan amel defte-rimizdir aynı
zamanda. Onlar bize tertemiz olarak emanet edilir. Onları fıtrat üzere
yetiştirmek bizim asıl görevimizdir. Bunu ne kadar yapıyoruz? Çocuğumuzun
midesini düşündüğümüz kadar, gönlünü doyuruyor muyuz?
Her Müslüman anne-baba, çocuklarının imanı kuvvetli, ameli salih olsun,
kendilerine itaat etsin ister. Peki, bunun için çocuğumuza ne zaman hangi
bilgileri öğreteceğimizi ve nasıl eğiteceğimizi düşündük mü? Bunun için ne
kadar zaman ayırdık? Mesela çocuklarımıza namaz eğitimini ne zaman vermeli
çocuklarımıza bu konuda nasıl yaklaşmalıyız?
Çocuklarımızı seccademize varis olacak bir şekilde yetiştirmeliyiz. Onları
namaz markalı Müslüman olmanın şuurunu vermeliyiz. Böyle bir gayemiz olursa
bu hedefe götürecek çalışma içinde oluruz.
Namaz eğitiminde anne babanın en büyük malzemesi sabırdır. Sabrı bile
sabırla tutmaya çalışmalıdır. Çocuğun balon gibi şişmesini beklememeliyiz.
Çınar gibi büyütelim ki, ebedi iz bırakabilelim. Bedeninin büyümesini
sabırla beklediğimiz gibi, namaza hazırlanmasını da sabırla beklemeliyiz.
Namaz uğruna harcanan her şey sayılamayacak kadar değerlidir. Sabredelim ve
çocuğumuzu şeytana terk etmeyelim. Biz onu namaz için eğitirken en büyük
rakibimizi unutmayalım. Şeytan o çocuk doğduğu günden beri beklemektedir.
Sakın çocuğu çevremizden uzaklaştırmak gibi bir yöntemi denemeyelim. Eğer
bir zaman bizden ayrı kalacaksa o da bizim yaptığımızı yapacak birisinin
kontrolünde olmalıdır. Kaybettiğimiz birkaç vakit bizi yıldırmasın. Ebedi
cennetler bizim olacaktır. Cennet ucuz değil. Bizden öncekilerden
kazananların nasıl kazandıklarını düşünelim.
Namaz eğitimi hayat boyu sürecek bir ibadet eğitimi olduğu için bir defa
hatta birkaç defa aynı şeylerin tekrarından asla kaçınmayalım. Her defası
ilk defa imiş gibi anlatalım. Şeytan yıllardır bıkmadı, usanmadı, biz neden
usanalım ki?
Çocuğun namaz için eğitilmesinde, çevresinden fazlaca etkilendiğini
unutmamalıyız. Bunun için de, çocuğun çevresinde beraber olmak istediği
arkadaşlarının kimliklerine dikkat etmeliyiz. Onu rahatsız etmeden, ayırma
ve yeni çevre oluşturma gerekebilir.
Namaz eğitimi esnasında istikrar en çok muhtaç olacağımız araçtır.
İstikrarlı tavrımız şeytanın bizden uzak durmasına yardımcı olabilir.
Sonunda hangi noktaya gelmek istediğimizi baştan bilmeliyiz:
“Namazı öğretmeyi değil, sevdirip kıldırmayı hedefliyoruz.”
Namaza Alıştırmada Yapılması Gerekenler:
1- Çocuklar yedi yaşına geldiğinde, onlara tahareti, abdesti ve namazı
öğretmeliyiz. Namaz için gerekli altyapı çalışmaları tamamlanmalı ve bu
zaman kaçırılmamalıdır. Sevgili Peygamber’imizin (s.a.s.) üzerinde durduğu
yedi yaş döneminde işe başlamalıyız. Bundan önce çocuk görerek, taklit
ederek namaz tecrübesine şahit olacaktır. Fakat yedi yaşından itibaren
uygulamaya başlayacaktır.
2- Yedi-on yaş arasında çocuklarımıza namazı sevdirmek esas gayemiz
olmalıdır. Bu dönemde kılmadığı zamanlarda onları ceza ile tehdit etmemeli,
dayak vb. şeylerle asla korkutmamalıyız.
3- Namaza başlarken hepsini birden kılmak yerine yedi yaşından itibaren her
yıl bir vakit namazla alıştırabiliriz. Mesela yedi yaşında sadece akşam
namazını kılar. Bir yıl boyunca aksatmadan kılmasına yardımcı oluruz. Zaman
zaman da takdir ederek, ödüllendirerek desteklemeliyiz. İkinci yıl seçeceği
ikinci vakti ilave ederiz. Böylece on bir yaşında beş vakti hayatına
tedricen yerleştirmiş olacaktır.
4- Namaz eğitimi yaparken kullandığımız cümlelere ve söyleyiş tarzımıza
dikkat etmeliyiz. Mesela, “Oğlum namazını kıl” yerine “Yavrucuğum
namazımızı kılalım mı?” çok daha etkili olacaktır. Kullandığımız kelimeler
ve ses tonumuz çocukları çileden çıkaracağı gibi, onları namaza karşı daha
duyarlı da yapabilir.
5- Namazımızı hayatımızın merkezine yerleştirmeliyiz ve programlarımızı
namaza göre ayarlamalıyız. Hatta namazların bazısını evde cemaatle
kılmalıyız. Böylece çocuklar namazı yaşayarak öğrenirler. Misafirliğe
gittiğimizde veya misafir geldiğinde namazı öncelersek, önce namazımızı
kılıp sonra muhabbete devam edersek çocukların dünyasında namaz, böylece
yerleşecektir. Yaşamadığınızı yaşatamazsınız.
6- Ezana karşı duyarlılığımız, namaza olan hassasiyetimizi gösterir. Ezan
okunurken ona icabet etmemiz ve gerekli hürmeti göstermemiz çocukların da
bizi modellemesiyle aynı güzelliğin onlarda oluşmasını sağlayacaktır.
7- Çocukların sevdiği bir şeyle meşgul olurken, hemen onu bırakıp namaza
gelmesini istememiz namaza karşı soğukluk uyandırabilir. Böyle zamanlarda
oyununu bitirmesine fırsat vermeliyiz. Namazla sevdiği bir işi karşı
karşıya getirmek namazdan nefret ettirebilir. Çoğumuz buna dikkat
edemiyoruz. Çocuğun şahsiyetinin oyunla geliştiğini unutmamalıyız.
8- Namaz telkini sırasında kılmayanlara verilecek cezalardan değil,
kılanların elde edeceklerini anlatarak işe başlamalıyız. Müjdelemek, nefret
ettirmemek bize yapılan tavsiyedir.
9- Namaza alıştırma döneminde bir dedektif gibi eksikleri araştırmamalı,
zaman zaman kaçırdıklarını görmemezlikten gelmeliyiz. Hatasını yüzüne
vurarak onu yüzsüzleştirmek yerine, yapamadıkları için pişmanlığıyla baş
başa bırakmak daha iyi sonuç verecektir.
10- Helal gıda ile besleyin. Haram ile beslemekten ateşten sakınır gibi
sakının.
11- Sözü yumuşak söyleyelim. Müsamahalı olalım, sıkmayalım, nefret
ettirmeyelim.
12- Bizzat yaşayarak örnek olalım. Yaşayan yaşıtlarıyla bir araya
getirelim. Yaşayan güzel örneklerle tanıştıralım.
13- Çocuklarımıza dua edelim. Duamızın en büyük sermayemiz olduğunu
unutmayalım. Sakın kılmadıklarında veya canımız yandığında onlara beddua
etmeyelim.
14- Rabb’imizi, Peygamber’imizi ve kendimizi sevdirmeye çalışalım. Bunu
başarırsak işimiz daha kolay olacaktır.
15-Namaz bilinci kitaplarını okutmaya çalışalım. Yayınlanmış birçok güzel
eser bulunmaktadır. Okuyucularımdan aldığım mektuplar bunun da çok etkili
olduğunu gösteriyor. “Namaz Dirilişe Çağrı” ve “Çocuğumla Sevgi Secdesi”
isimli kitaplarımızı okuyup namaza başlayan onlarca kardeşimiz var.
16-Namaz bilincinin anlatıldığı toplantılara götürelim. Namaz niçin
gereklidir konusunun anlatıldığı “Namazla Diriliş” programlarına katılanlar
arasında kılmayanların namaza başladığını; kılanların da huşu ile kılma
gayretine girdiklerini çok defa dinledik.
17-Namaz bilinci kitaplarını okuyan çocuklarımızın hazırlık yaparak önce
evde mini bir namaz semineri vermesini sağlayalım, daha sonra da irtibatlı
bulunduğumuz sivil toplum kuruluşlarında bu sunumu tekrar yaptıralım.
Anlatırken daha iyi öğrenecek ve sahiplenecektir.
18-Bütün bunları yaparken de zaman zaman ödüllendirmeyi ve takdir etmeyi
unutmayalım. Ödüllendirmek onların gayretini artıracaktır.
Namaz eğitimi esnasında şunları asla yapmamalıyız:
1- Çocuğun vazgeçmesi zor zevkleri ile namazı karşı karşıya getirmemeliyiz.
2- Çocuğu münafıklığa itecek zorluklar çıkarmamalıyız.
3- Çocuğun yaşı ve birikimine uygun olmayan bilgiyi ve uygulamayı ondan
istememeliyiz.
4- Konuşmalarımıza dikkat etmeliyiz. Yaşına ve kapasitesine uygun
konuşmalıyız. Azarlama hakkımız sadece, on yaşından sonradır.
5- Namaz konusunda eksiklerini bir dedektif gibi izlediğimiz hissi
vermemeliyiz.
6- Namaz telkinleri esnasında, namaz kılınmaması durumunda nelerin
olacağına dair ayet-hadis ve diğer bilgilerden başlamamalıyız. Kılanın
neler elde edeceğini konuşmalıyız.
7- Namaz bilgisi ve eğitimine ait konuşmalarımız tartışma şeklinde
olmamalı. Bir güne de sıkıştırmamalıyız. Aralara serpiştirilmiş konuşmalar
daha etkilidir.
Sözün özü, namazı kıldırmak yerine sevdirmek gayemiz olsun. Çocuklarımızın
namazlarını düzenli olarak kılabilmeleri için uzun bir zamana ihtiyacımız
olduğunu unutmamalı, sabırla ve dua ile sonuç alıncaya kadar çalışmalı ve
Rabb’imizden işimizi kolay kılması için yardım istemeliyiz. Başardığımızda
dünya ve içindekilerden daha büyük bir nimete nail olduğumuz için
Rabb’imize hamdetmeliyiz. Yazımızı Rabb’imizin bize bildirdiği İbrahim’in
(a.s.) duasıyla noktalayalım: “Ey Rabb’im! Beni ve neslimden (gelenleri) de
namazı gereği gibi kılanlardan eyle. Ey Rabb’imiz! Duamı kabul buyur”
(İbrahim 14/40).


--