Senin yokluğun vurdu bağrıma
Hasretin bagrimda kanayan bir yara
Gönlüm senin ateşinde yanmakta.
Ben sende kendimi bulur sakinlerdim
Gözlerine bakınca sende kaybolurdum.
Şimdi bilmem ki neden ayrı düştük seninle.
Yalnızlık çölünde ben mahzun biriyim
Hep aradım seni bu sahralarda.
Yüreğimden çıkmak bilmeyen bir kıymıksın
Battıkca batmaktasın canıma sol yanıma.
Hayat beni senden,senide benden aldı
Hasret çölünün tam orta yerinde bıraktı.
Hangi mevsim bilmem ki buluşmak
Zemheri soğuklarda ben üşümekteyim.
Sensiz geçen her günde yorulurum
Hatıraları anmakla ruhumu uslandırırım.
Uçsuz bucaksız sahralarda dolaşırım
Ararım bu çöllerde mecnun gibi seni
Yaklaştıkça uzaklaşan her vaha sensin.
Depremler yaşıyor ömrüm sarsıntım sen
Yağmurlar yağıyor üzerime damlalar sen
Rüzgarlar esiyor yüzüme esintim sen
Baharım kışım yazım her şeyim sen.
Çırpınır yüreğim ayrılık deryasında
Gönlüm senin bütün kıyılarını kürekledi
Elim ulaşmaz ki senin ummanına.
Çöle kök saldım bak kurumaktayım
Umudum tükenmekte artık benim.
Birgün ruhumda senin güllerin açsa
Senin gül kokuların saçılsa her yana
Ben mest olur hayranın olurdum senin.
Ey benim gurbetteki gönül eşim
Sen de beni düşününce ağlıyor musun?
Arıyor musun kendi ömründe beni?
Yanık türküler de buluyor musun yüregimi?
Hasret rıhtımında mahsun beklerim seni
Her nefes alışımın biri sen biriside ben
Nefesim bitap düştü yâr seni beklemekten.
Sen gönlümü açtın aşkıyın imzasını attın
Altına da hasretiyin mührünü bastın.
Sabretmelisin deyip yaban ellere kaçtın.
Haykırırım hep sessizce yâr diye
Kendi sesim kulağımda çınlar çaresizce.
Kader çoktan kurmuş işler hükmünü
Zemheri ayazda üşümekte donmaktayım.
Hatıralar geçiyor bir bir gözümün önünden
Her anı ben tekrar tekrar yaşıyorum.
Söylemek isteyipte söyleyemediklerimi
Şimdi sensizliğe haykırıyorum.
Umutlarım uçtu göklerim karardı
Kanadım kırıldı sabahlarım olmuyor artık.
Ben sensiz bi çare yetimim öksüzüm
Ben sensiz cansızım ruhsuzum
Ey Benim gönülsızım şimdi söyle
Beni böyle bırakıp nereye gidersin?
Ömrüm döşenmiş hasret basamaklarıyla
Yürüyorum ben bu yolda göz yaşlarıyla.
Suskunluğa büründü haykırışlarım
Gözlerim arıyor senin bana gülümsemeni.
Yokluğun alnıma yazılmış tam orta yerinde
Çakılı kaldım ben senin iklimine.
Ömrüm senin sensizliğine sarmalanmış
Hayatım bir demet mutluluğuna hasret.
Ruhum sensiz çölden daha da kuru
Çatlayacak sinem ey yâr hasretinle.
Böyle derinleştikçe senin hasretin
Ben sanki çölde boğulacak gibiyim.
Bir gün benim de dallarıma kuşlar konsa
Fısıldasalar her yana aşk türkülerini
Baharın envayi renk çiçekleri açsa
Dağıtsalar her yana senin misk kokularını.
Gecelerim bir dillense anlatsa seni
Senin sabahlarına yağmur olur yağardım.
Bahar dallarını eğer dikseydi bağrıma
Her bir yaprak sen diye açardı ömrüne.
Sesimdeki hüzne kulaklarım dayanmaz
Hasret kuyusuna düşmüş kayboluyorum.
Eğer beni bulur isen,bir gün kendinde
Çek çıkar beni ne olur senin ömrüne.
İçimde günbegün büyüdükçe sen
Seni taşıyıp giderim gurbet ülkesine ben.
Artık ne bahar gelecek ömrüme ne yaz
Ben hep çöl,ben hep kış,ben hep kurak
Hasret güneşiyin altında kavrularak
Ben hep vuslatının hasretini yaşayacağım.
Hasretin ruhumda derin izler bırakır
Bu izler kaybolmaz ki dahada çoğalır.
Sarmışın beni özleminin allı bohçasına
Hapsetmişin hasretinin sandukasına.
Hasretim sabırsızım açgözlüyüm sevgine
İlmik ilmik,nakış nakış her ânıma
Sirayet ettin sen benim tüm ömrüme.
Seni anlamak,hissetmek,yaşamak isterim
Özümde seni bulmak sen olmak isterim.
Özünde öz ruhunda ruh olmak isterim.
Hüznün,sevincin,coşkun olmak isterim .
Kısacası senin her şeyin olmak isterim.
Sensiz gündüzüm geceye dönüştü
Zifiri katran gece çöreklendi üstüme
Hasretinle ürperdi benim yüreğim
Sensiz meçhule gidişimi haber edeyim.
Hasretinin gazabına ben yenik düştüm
Acı feryatlarimı senin duymanı isterim.
Ellerimle acıyan yüreğimi tuttum
Kanayan yaramı ben kendim sardım.
Hüzün var,acı var,özlem var hayatımda
Ama muhabbetin hiç azalmadı yüreğimde.
Gelirsen ancak sûkûna kavuşur bu gönlüm
Hasret seferinde yalnızım biliyorum
Çare yok sana hasret yaşayarak gidiyorum
Eğer bir gün ölürsem hasretinle ey yâr
Ellerinle at sen toprağı benim bağrıma
Belki karışır özlemin attığın toprağa
Kim bilir o zaman kapanır bendeki bu yara.
Biliyorum unutmazsın sen beni
Ne ben unutabilirim seni,nede sen beni.
S. Alkaya