Hasan-i Basri der ki:´´Ölüm dünyanin bütün rezilliklerini ortaya cikardi da akil sahibleri icin onda zevk alinacak birsey birakmadi.´´
Rebi b. Huseym,´´Kisinin beklediklerinin icerisinde ölümden daha hayirlisi yoktur´´´demistir.Yine Rebi söyle diyordu:´´Beni kimseye anlatmayiniz;yalnizca rabbime havale ediniz.´´
Hikmet ehlinden bir zat dostlarindan birine gönderdigi mektubunda söyle diyordu:´´Éy kardesim!Ölümü arayip da bulamayacagin diyara(ahirete) göc etmeden önce bu dünyada iken ondan sakin,hazirlikli ol.´´
Ibn Sirin´in yaninda ölüm anildigi zaman bütün azalari sanki hayatiyetini kaybetmiscesine dona kalirdi.
Ömer b. Abdülaziz her gece alimleri biraraya toplar;beraberce ölümden,kiyametten ve ahiretten bahseder,sonra da sanki önlerinde cenaze varmiscasina aglarlardi.
Ibrahim -i Teymi söyle der:´´Iki sey benden dünya zevklerini alip atti;ölümü hatirlamak ve Allah Teala´nin huzurunda nasil hesab verecegimi düsünmek.´´
Ka´b Ahbar,´´Ölümü bilen kimseye dünyanin bütün musibetlerini ve kederlerini cözmek kolay gelir.´´demistir.
Ebu Bekir Mutarrif söyle anlatir:´´´Birgün Basra Mescidi'nde idim.Uykudaki birinin gördügü gibi ben de birinin söyle seslendigini gördüm:´´Ölümü anmak,Allah'tan korkanlarin kalblerini paramparca etti.Allah´a (c.c.) yemin olsun onlari saskin bir halde görürsün.´´
Ebu Hani Es´as anlatiyor:´´Hasan-i Basri´nin sohbetlerine devam ederdik.Onun sohbetlerinin konusu daima cehennem,ahiret olaylari ve ölümü anmak oluyordu.´´
Tabiinden Safiyye(rah) anlatiyor:´´Kadinin biri,Hz.Aise´ye (r.anh) kalbinin katiligindan yakindi.Hz.Aise(r.anh) ona,´´Öyleyse ölümü cokca an;kalbin yumusar.´´dedi.Kadin Hz.Aise´nin dedigini yapti;kalbi yumusadi.Sonra ona gelip tesekkür etti.´´
Hz.Isa´nin (a.s.)yaninda ölümden bahsedilince vücudundan ter yerine kan damlardi.Hz.Davud´un (a.s.)yaninda ölüm ve kiyametten söz edildiginde,mafsallari birbirinden ayrilma derecesine gelinceye kadar aglar;Allah´in rahmetinden bahsedilince de kendisine gelirdi.
Hasan-i Basri der ki:´´Ne kadar akilli insan gördüysem muhakkak onun üzerinde ölüm korkusunu ve üzüntüsünü hissetmisimdir.´´
Ömer b. Abdülaziz alimlerden birine ,´´Bana ögütte bulun ´´dedi.Alim,´´Sen ölecek ilk halife degilsin ´´dedi.Ömer´´Biraz daha nasihat et´´ deyince alim söyle devam etti:´´Hz.Adem ´e (a.s.)varincaya kadar bütün atalarin ölümü tatti;nöbet sirasi sana gelmistir.´´Bunlari duyan Halife Ömer aglamaya basladi.
Rebi b. Huseym evinde bir kabir kazmisti.Hergün birkac kez buraya girer,icinde ölümü zikreder ve ,´´Bir an olsun kalbimden ölümü hatirlamak ciksakalbim bozulur´´derdi.
Mutarrif b. Abdullah b. Sihhir söyle diyordu:´´Su ölüm var ya ,servet sahiblerinehayati zehir etti.Öyleyse ölüm olmayan yer icin servetler hazirlayiniz.´´
Ömer b.Abdülaziz,Anbese´ye sunlari söylemistir:´´Ölümü cokca an ,eger rahat icinde yasiyorsan onu sana daraltir;darlikta isen onu sana genisletir,teselli eder.´´
Ebu Süleyman Darani (rah) anlatiyor: Ümmü Harun´a (rah) ´´Ölümden hoslanir misin? ´´ diye sordum. O,´´Hayir,hoslanmam ´´dedi. ´´Nicin?´´ diye sordum´´Cünkü bir adama karsi koysam,bir daha onunla karsilasmak istemem.Allah´a isyan eden biri olarak,beni O´na ulastiracak olan ölümü nasil isteyebilirim ki?´´diye cevab verdi.

sa,Süleyman Darani cok guzel bir IRONI örnegi vermis,bizelerin ders almasi icin,ins.ders aliriz..