NUR YÜZLÜM
Rüzgarlar onun soluğudur Güneş nur yüzünün parlaklığıdır Yağmur mübarek gözlerindeki yaşlardır Yıldızlar ise her biri bir ümmettir Güneş ay yıldız nur yüzüyle aydınlanmış Ümmetleri onun göz yaşıyla bağışlanmış Kamer onun aşkıyla ikiye bölünmüş Kuran onun nuruyla yere inmiş Ümmet demiş yeri göğü inletmiş Melekleri gür sesiyle inletmiş Haktan şefaat izni almış Alimlere velilere bu izni vermiş Ayağının tozuna arş hasret imiş Göz yaşlarına da biz hasretiz Yolunda toprak olayım izin verirsen Ümmetlerin şefaatine muhtaç imiş Nur yüzünü bir kez de olsa görsem rüyamda Dayanamazdım nurunun ziyasına divane olurdum her halde Aşkının şarabını senin kadehinden içseydim eğer Kıyamete kadar sarhoş olur susamazdım her halde Seni gören gözler nasıl aşık olmasın ki Parıldayan nurunun akislerine hayran olurdu Çöllerde yapa yalnız susuz kaldım Ahmet im Kurtar geliver ne olur peygamberim Ay yüzlü nur yüzlü gül yüzlü Muhammed im Kara yüzlü divane ümmetine şefaat etmez misin Sen kapına geleni geri çevirmezsin Mustafa m Ne olur yardım et boş çevirme asi ümmetini Sen kara gönülleri aydınlatan nursun ışıksın Sen ümmetini cehennemden kurtaran peygambersin Sen Ebubekir in dostu Veysel in sevgilisisin Sen hakkın gönlünü kazanmış MUHAMMET MUSTAFA sın O gece bambaşkaydı halen gözlerimin önünde Ne güzel ağlamıştık değimli biz seninle O gecenin sonu hiç gelmeseydi Muhammed im Sen söylesen ben hep yazsaydım Ahmet im Bu dünyayı ben sensiz artık neyleyeyim.

Selda Alkaya