Penceremin kenarinda hüzünle
Kahvemi elime alıp seyre dalmıştım
Hayalin geldi bir anda gözüm önüne
Gözlerin bakarken gözlerimin içine
Sen geldin sandım...koştum
Heyecanla çıktım dışarı aradım yoktun
Yüreğim yerinden çıktı sandım
Usulca tutup onu, eğilip kulağına
Sabret geçecek dedim...yeter ki sabret.

Kahvemi yudumlarken hasretinle
Gözlerim çok uzaklara daldı
Yeniden penceremin kenarında.
Her yudumda seni ictim...
Kokunu çektim koklarken kahvemi
Kahvem bitti ama özlemin bitmedi
Ey benim yüreğimin yangın yeri...
Özlemin bitmedi...bitmeyecek içimde...
S.ALKAYA