Deli Yolcu BÜLBÜL

Bir güle vurgunum bir güle sevdalı
Bülbülmüyüm neyim bilmiyorum
Gülse habersiz hiç bakmaz bu yana
Bir mum gibi yanıp tükenmekteyim.

Tüm bülbüller şakıyıp ötmekte
Her yanda aşk şarkıları çalmakta
Bir cümbüşki her yanı sarmakta
Ben ise sanki dut yemiş bülbül gibiyim.

Gül kokusunu saçmakta her yana
Türlü naz türlü işve hepsi onda
O nazlı nazlı yürürken ,ben ardında
Kafese kapanmış bülbül gibiyim.

O avcıki vurdu beni gönlümden
Bir ince sızıki kanamakta derinden
Merhemi yokmu bana yâr elinden
Güle vurulmuş bülbül gibiyim.

Şakıyıp öten dillerim susmuş
Gülen oynayan yüzüm solmuş
Gören gözlerim görmez olmuş
Müebbet yemiş mahkum gibiyim.

O bülbülki hep derdi gül idi
Şakıyıp durması hep ondan idi
Aşkından avcının önüne atlayışı
Yüreğine okunu saplayışı ondan idi.

Sazlıkta endamlı bir kamış idim
Koparıp bağrıma yaralar açtı
Yaramı dağladı birde tuz bastı
Gülün hasetiyle inlemekteyim.